ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ http://www.eantas.blogspot.com/
Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010
Κυριακή 18 Ιουλίου 2010
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ
Σάββατο 17 Ιουλίου 2010
ΕΓΚΑΙΝΕΙΑ ΝΑΟΥ - ΕΡΑΝΟΣ
Η ενορία του Αγίου Ιωάννου ιδρύθηκε το 1978 στο χώρο όπου παλαιότερα λειτουργόυσε ομώνυμη Ιερά Μονή. Η ιστορία τησ Μονής, που χρονολογείτε τον 18ο αιώνα, ειναι συμαντική για τον τόπο μας. Σήμερα η ενορία κάνει προσπάθεια γνωριμίας με την ιστορία του Μοναστηρίου αναπαλεώνοντας το ναό, ο οποίος έχει πληγεί από τους σεισμούς του 1999. Η ραγδαία όμως πληθυσμιακή ανάπτυξη της περιοχής καθιστά αναγαία την ανέγερση νέου ναου στο χώρο της πλατείας του Αγίου Ιωάννου ενώ παλαιό μοναστήρι θα λειτουργεί ως προσκύνημα.
Στο πρόγραμμα της ενορίας είναι να κατασκευαστεί Ανατολικά της πλατείας ένας σ΄θγχρονος κει περικαλλής ναός με υπόγειο Πνευματικό Κέντρο και Λειτουργικό χώρο ικανό να συμβάλει στην άνετη συμμετοχή των πιστών στις λατρευτικές εκδηλώσεις. Τα στοιχεία του οικοπέδου είναι κ.α. 16-42-08 και Ο.Τ. 1855.
Σε Αυτή Την προσπάθεια ελπίζουμε στην καθολική συμμετοχή των πιστών είτε η βοήθεια αυτή έχει τη μορφή προσωπικής εργασίας, είτε προσφορας οικοδομικών υλικών, είτε τη μορφή χρηματικής δωρεάς. Ο αριθμός λογαριασμού Εθνικής τραπέζης είναι: 074/296016-80.
Πιστεύουμε στήν προσωπική ανταπόκριση του κάθε χριστιανού γιατί αυτό το έργο θα εξυπηρετεί το πλήρωμα της Εκκλησίας. Εκ των προτέρων ευχαριστούμε για την προσοχή που δόσατε στην επιστολή αυτή και ευχόμαστε η χάρις του Αγίου να σκέπει εσάς και τις οικογένειες σας.
Στο πρόγραμμα της ενορίας είναι να κατασκευαστεί Ανατολικά της πλατείας ένας σ΄θγχρονος κει περικαλλής ναός με υπόγειο Πνευματικό Κέντρο και Λειτουργικό χώρο ικανό να συμβάλει στην άνετη συμμετοχή των πιστών στις λατρευτικές εκδηλώσεις. Τα στοιχεία του οικοπέδου είναι κ.α. 16-42-08 και Ο.Τ. 1855.
Σε Αυτή Την προσπάθεια ελπίζουμε στην καθολική συμμετοχή των πιστών είτε η βοήθεια αυτή έχει τη μορφή προσωπικής εργασίας, είτε προσφορας οικοδομικών υλικών, είτε τη μορφή χρηματικής δωρεάς. Ο αριθμός λογαριασμού Εθνικής τραπέζης είναι: 074/296016-80.
Πιστεύουμε στήν προσωπική ανταπόκριση του κάθε χριστιανού γιατί αυτό το έργο θα εξυπηρετεί το πλήρωμα της Εκκλησίας. Εκ των προτέρων ευχαριστούμε για την προσοχή που δόσατε στην επιστολή αυτή και ευχόμαστε η χάρις του Αγίου να σκέπει εσάς και τις οικογένειες σας.
Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΝΤΗΣ
Ο πρώτος ιστορικά θεολόγος της Εκκλησίας μας, που τον γιορτάζουμε στις 8 Μαΐου και στις 26 Σεπτεμβρίου είναι ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Ο άγιος είναι ο ευαγγελιστής που έγραψε το τέρτατο Ευαγγέλιο, τις τρεις ομώνυμες επιστολές και την Αποκάλυψη που κλείνει και την Καινή Διαθήκη.
Πατέρας του ήταν ο Ζεβεδαίος, που ήταν ψαράς, και μητέρα του η Σαλώμη, που ήταν θυγατέρα του Ιωσήφ του «μνήστορος». Από αυτό το στοιχείο μερικοί παλιοί συγγραφείς ονομάζουν τον Χριστό θείο του Ιωάννου.
Ο άγιος δεν ήξερε πολλά γράμματα, όπως όλοι σχεδόν οι Απόστολοι, ζούσε δουλεύοντας μαζί με τον αδελφό του και τον πατέρα του στη θάλασσα. Πολύ νέος ακόμα μαζί με τον απόστολο Ανδρέα πήγε κοντά στον άγιο Ιωάννη το Πρόδρομο που κήρυττε στον Ιορδάνη ποταμό
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟY
Σε όλη την πορεία του Θείου μαρτυρίου ο άγιος Ιωάννης είναι κοντά.Σε λίγο καιρό ο Χριστός κάλεσε κοντά Του τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, κοντά στην λίμνη Γεννησαρέτ και αυτοί άφησαν τα δίχτυα τους και Τον ακολούθησαν. Ο απόστολος Ιωάννης, όντας ο νεώτερος ανάμεσα στους Αποστόλους, ήταν λίγο αψύς, παράφορος, με πύρινο ζήλο και ενθουσιασμό. Και αυτό το έδειξε πολλές φορές. Όταν περνώντας από ένα χωριό της Σαμάρειας δε τους δέχτηκαν καλά ο Ιωάννης μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο είπαν στο Χριστό: «ΚΥΡΙΕ, ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΠΩΜΕΝ ΠΥΡ ΚΑΤΑΒΗΝΑΙ ΑΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΛΩΣΑΙ ΑΥΤΟΥΣ, ΩΣ ΚΑΙ ΗΛΙΑΣ ΕΠΟΙΗΣΕ;». μα ο Χριστός που δίδασκε το πνεύμα της αγάπης και της ανεξικακίας τους αποπήρε.
Ο άγιος στάθηκε ο πιο αγαπημένος μαθητής του Χριστού και ήταν ο μόνος μαθητής που μαζί με την Παναγία βρέθηκε παρών στην Σταύρωση, όπου ο Ιησούς του παρέδωσε την Παναγία Μητέρα Του λέγοντας του «ΙΔΟΥ Η ΜΗΤΗΡ ΣΟΥ».
Σε όλη την πορεία του Θείου μαρτυρίου ο άγιος Ιωάννης είναι κοντά. Στην Αποκαθήλωση βοηθάει μαζί με τον Ιωσήφ και το Νικόδημο. Ύστερα από την Ανάσταση είναι ο πρώτος που φτάνει τρέχοντας στο κενό μνημείο. Αναγνωρίζει τον Χριστό όταν παρουσιάζεται στην ακρογιαλιά της Τιβεριάδος. Μαζί με τον Πέτρο γίνεται στύλος και εδραίωμα της νέας Εκκλησιάς.
ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ
Μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου ο Ιωάννης φεύγει από τα Ιεροσόλυμα και φτάνει στην Έφεσο όπου θα μείνει πολύ καιρό για να στηρίξει την νέα Εκκλησία. Με τους διωγμούς του Ρωμαίου αυτοκράτορα Δομιτιανού αλυσοδένεται και μεταφέρεται στη Ρώμη, όπου δικάζεται και καταδικάζεται σε θάνατο, η θανατική του ποινή άρχισε με μαστίγωση, που ο άγιος υπέμεινε με γενναιότητα. Στη συνέχεια τον ρίχνουν μέσα σε ζεματιστό λάδι αλλά δεν έπαθε τίποτα. Ο αυτοκράτορας αποφασίζει να στείλει κάποιους κατάδικους και τον Ιωάννη εξορία στα μεταλλεία της Πάτμου. Εκεί μέσα στο σπήλαιο της Αποκαλύψεως ο άγιος οραματίστηκε και υπαγόρευσε στο μαθητή του Πρόχορο την Αποκάλυψη.
ΘΑΥΜΑΤΑ
Ο Νέρβας , που ήρθε μετά τον Δομιτιανό, αφήνει τον Ιωάννη να επιστρέψει ελεύθερος πια στην Έφεσο. Εκεί κάποιος αιρετικός λεγόμενος Κήρινθος αμφισβητούσε το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Τότε ο Ιωάννης με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος έγραψε το Ευαγγέλιο του που λάμπει η θεότης του Χριστού.
Στην Έφεσο ο άγιος έκανε άπειρα θαύματα και πάλεψε με λεγεώνες από δαίμονες που βλέποντας τις πανωλεθρίες που έπαθαν οι ειδωλολατρικοί ναοί του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος βάλθηκαν με όλες τους τις δυνάμεις να αφανίσουν τον άγιο. Με τα θαύματα του και τις φανερές μπροστά στα μάτια των ανθρώπων νίκες του κατά των δαιμόνων γύρισε πολλούς ειδωλολάτρες στο δρόμο του Ευαγγελίου.
Στην Έφεσο ο άγιος βοήθησε και ένα νέο που ήθελε να διατηρήσει την παρθενία του. Ήταν εκεί μία γυναίκα που λεγόταν Προκλιανή και είχε ένα γιο που τον έλεγαν Σωσίπατρο που ήταν ωραίος σαν άγαλμα και απλός στους τρόπους. Η μάνα του ήθελε να αμαρτήσει μαζί του αλλά επειδή ο Σωσίπατρος αντιστεκόταν αυτή τον κατηγόρησε στον τοπικό δικαστή λέγοντας πως ο γιος της ήθελε να την ατιμάσει. Ο άρχοντας πίστεψε την γυναίκα και ετοίμαζε μαρτύρια για τον Σωσίπατρο. Τότε ο άγιος προσεύχεται στο Θεό και τότε ένας μεγάλος σεισμός τάραξε τη γη και αμέσως έμειναν παράλυτα το δεξί χέρι του άρχοντα Ανθύπατου και το δεξί χέρι της Προκλιανής. Σαν είδαν πως η γη δεν σταματούσε ο Ανθύπατος και η Προκλιανή μετανόησαν. Αμέσως ο άγιος προσευχήθηκε και η γη σταμάτησε να τρέμει ενώ μετά θεράπευσε και τα παράλυτα χέρια τους.
Ένα άλλο θαύμα που αναφέρεται στους μετά την εξορία χρόνους του αγίου είναι εκείνο με το ληστή. Ένας από τους καλύτερους μαθητές του απόστόλου όσο ο άγιος ήταν στην εξορία είχε γίνει μεγάλος ληστής. Όταν ο άγιος γύρισε από την Πάτμο και το έμαθε ψάχνει να τον βρει. Όταν ο σκληροτράχηλος ληστής αντίκρισε τον ασπρομάλλη Ιωάννη ένας σεισμός έγινε μέσα του και τον αγκάλιασε μετανοιωμένος.
ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
Θαυμαστό είναι και το τέλος του αγίου. Όταν κόντευε να φτάσει τα 120 χρόνια του προείδε το τέλος του και βγήκε περίπατο με 7 μαθητές του. Ήταν χαράματα και τους είπε να καθίσουν κάπου και αυτός πήγε λίγο πιο πέρα και προσευχήθηκε. Γύρισε ύστερα και τους είπε να σκάψουν ένα λάκκο σε σχήμα σταυρού. Έστρωσε τον μανδύα του, ξάπλωσε μέσα και τους είπε να τον σκεπάσουν ως τα γόνατα. Ύστερα τους είπε να τον σκεπάσουν ως το στήθος, ως το λαιμό. Την ώρα που έβγαινε ο ήλιος ο άγιος παρέδωσε στα χέρια του αγαπημένου του Διδασκάλου την αγιασμένη του ψυχή. Όλος ο κόσμος τον πένθησε και έτρεχε να ασπαστεί τον τάφο του.
Στις 8 Μαΐου κάθε χρόνο συμβαίνει το εξής παράδοξο θαύμα στον τάφο του αγίου. Αναβρύζει από τον τάφο μία σκόνη που οι ντόπιοι την ονομάζουν «Μάννα». Από αυτό το «Μάννα» παίρνουν οι πάσχοντες και με πολύ πίστη θεραπεύονται.
Πατέρας του ήταν ο Ζεβεδαίος, που ήταν ψαράς, και μητέρα του η Σαλώμη, που ήταν θυγατέρα του Ιωσήφ του «μνήστορος». Από αυτό το στοιχείο μερικοί παλιοί συγγραφείς ονομάζουν τον Χριστό θείο του Ιωάννου.
Ο άγιος δεν ήξερε πολλά γράμματα, όπως όλοι σχεδόν οι Απόστολοι, ζούσε δουλεύοντας μαζί με τον αδελφό του και τον πατέρα του στη θάλασσα. Πολύ νέος ακόμα μαζί με τον απόστολο Ανδρέα πήγε κοντά στον άγιο Ιωάννη το Πρόδρομο που κήρυττε στον Ιορδάνη ποταμό
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟY
Σε όλη την πορεία του Θείου μαρτυρίου ο άγιος Ιωάννης είναι κοντά.Σε λίγο καιρό ο Χριστός κάλεσε κοντά Του τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, κοντά στην λίμνη Γεννησαρέτ και αυτοί άφησαν τα δίχτυα τους και Τον ακολούθησαν. Ο απόστολος Ιωάννης, όντας ο νεώτερος ανάμεσα στους Αποστόλους, ήταν λίγο αψύς, παράφορος, με πύρινο ζήλο και ενθουσιασμό. Και αυτό το έδειξε πολλές φορές. Όταν περνώντας από ένα χωριό της Σαμάρειας δε τους δέχτηκαν καλά ο Ιωάννης μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο είπαν στο Χριστό: «ΚΥΡΙΕ, ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΠΩΜΕΝ ΠΥΡ ΚΑΤΑΒΗΝΑΙ ΑΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΛΩΣΑΙ ΑΥΤΟΥΣ, ΩΣ ΚΑΙ ΗΛΙΑΣ ΕΠΟΙΗΣΕ;». μα ο Χριστός που δίδασκε το πνεύμα της αγάπης και της ανεξικακίας τους αποπήρε.
Ο άγιος στάθηκε ο πιο αγαπημένος μαθητής του Χριστού και ήταν ο μόνος μαθητής που μαζί με την Παναγία βρέθηκε παρών στην Σταύρωση, όπου ο Ιησούς του παρέδωσε την Παναγία Μητέρα Του λέγοντας του «ΙΔΟΥ Η ΜΗΤΗΡ ΣΟΥ».
Σε όλη την πορεία του Θείου μαρτυρίου ο άγιος Ιωάννης είναι κοντά. Στην Αποκαθήλωση βοηθάει μαζί με τον Ιωσήφ και το Νικόδημο. Ύστερα από την Ανάσταση είναι ο πρώτος που φτάνει τρέχοντας στο κενό μνημείο. Αναγνωρίζει τον Χριστό όταν παρουσιάζεται στην ακρογιαλιά της Τιβεριάδος. Μαζί με τον Πέτρο γίνεται στύλος και εδραίωμα της νέας Εκκλησιάς.
ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ
Μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου ο Ιωάννης φεύγει από τα Ιεροσόλυμα και φτάνει στην Έφεσο όπου θα μείνει πολύ καιρό για να στηρίξει την νέα Εκκλησία. Με τους διωγμούς του Ρωμαίου αυτοκράτορα Δομιτιανού αλυσοδένεται και μεταφέρεται στη Ρώμη, όπου δικάζεται και καταδικάζεται σε θάνατο, η θανατική του ποινή άρχισε με μαστίγωση, που ο άγιος υπέμεινε με γενναιότητα. Στη συνέχεια τον ρίχνουν μέσα σε ζεματιστό λάδι αλλά δεν έπαθε τίποτα. Ο αυτοκράτορας αποφασίζει να στείλει κάποιους κατάδικους και τον Ιωάννη εξορία στα μεταλλεία της Πάτμου. Εκεί μέσα στο σπήλαιο της Αποκαλύψεως ο άγιος οραματίστηκε και υπαγόρευσε στο μαθητή του Πρόχορο την Αποκάλυψη.
ΘΑΥΜΑΤΑ
Ο Νέρβας , που ήρθε μετά τον Δομιτιανό, αφήνει τον Ιωάννη να επιστρέψει ελεύθερος πια στην Έφεσο. Εκεί κάποιος αιρετικός λεγόμενος Κήρινθος αμφισβητούσε το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Τότε ο Ιωάννης με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος έγραψε το Ευαγγέλιο του που λάμπει η θεότης του Χριστού.
Στην Έφεσο ο άγιος έκανε άπειρα θαύματα και πάλεψε με λεγεώνες από δαίμονες που βλέποντας τις πανωλεθρίες που έπαθαν οι ειδωλολατρικοί ναοί του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος βάλθηκαν με όλες τους τις δυνάμεις να αφανίσουν τον άγιο. Με τα θαύματα του και τις φανερές μπροστά στα μάτια των ανθρώπων νίκες του κατά των δαιμόνων γύρισε πολλούς ειδωλολάτρες στο δρόμο του Ευαγγελίου.
Στην Έφεσο ο άγιος βοήθησε και ένα νέο που ήθελε να διατηρήσει την παρθενία του. Ήταν εκεί μία γυναίκα που λεγόταν Προκλιανή και είχε ένα γιο που τον έλεγαν Σωσίπατρο που ήταν ωραίος σαν άγαλμα και απλός στους τρόπους. Η μάνα του ήθελε να αμαρτήσει μαζί του αλλά επειδή ο Σωσίπατρος αντιστεκόταν αυτή τον κατηγόρησε στον τοπικό δικαστή λέγοντας πως ο γιος της ήθελε να την ατιμάσει. Ο άρχοντας πίστεψε την γυναίκα και ετοίμαζε μαρτύρια για τον Σωσίπατρο. Τότε ο άγιος προσεύχεται στο Θεό και τότε ένας μεγάλος σεισμός τάραξε τη γη και αμέσως έμειναν παράλυτα το δεξί χέρι του άρχοντα Ανθύπατου και το δεξί χέρι της Προκλιανής. Σαν είδαν πως η γη δεν σταματούσε ο Ανθύπατος και η Προκλιανή μετανόησαν. Αμέσως ο άγιος προσευχήθηκε και η γη σταμάτησε να τρέμει ενώ μετά θεράπευσε και τα παράλυτα χέρια τους.
Ένα άλλο θαύμα που αναφέρεται στους μετά την εξορία χρόνους του αγίου είναι εκείνο με το ληστή. Ένας από τους καλύτερους μαθητές του απόστόλου όσο ο άγιος ήταν στην εξορία είχε γίνει μεγάλος ληστής. Όταν ο άγιος γύρισε από την Πάτμο και το έμαθε ψάχνει να τον βρει. Όταν ο σκληροτράχηλος ληστής αντίκρισε τον ασπρομάλλη Ιωάννη ένας σεισμός έγινε μέσα του και τον αγκάλιασε μετανοιωμένος.
ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
Θαυμαστό είναι και το τέλος του αγίου. Όταν κόντευε να φτάσει τα 120 χρόνια του προείδε το τέλος του και βγήκε περίπατο με 7 μαθητές του. Ήταν χαράματα και τους είπε να καθίσουν κάπου και αυτός πήγε λίγο πιο πέρα και προσευχήθηκε. Γύρισε ύστερα και τους είπε να σκάψουν ένα λάκκο σε σχήμα σταυρού. Έστρωσε τον μανδύα του, ξάπλωσε μέσα και τους είπε να τον σκεπάσουν ως τα γόνατα. Ύστερα τους είπε να τον σκεπάσουν ως το στήθος, ως το λαιμό. Την ώρα που έβγαινε ο ήλιος ο άγιος παρέδωσε στα χέρια του αγαπημένου του Διδασκάλου την αγιασμένη του ψυχή. Όλος ο κόσμος τον πένθησε και έτρεχε να ασπαστεί τον τάφο του.
Στις 8 Μαΐου κάθε χρόνο συμβαίνει το εξής παράδοξο θαύμα στον τάφο του αγίου. Αναβρύζει από τον τάφο μία σκόνη που οι ντόπιοι την ονομάζουν «Μάννα». Από αυτό το «Μάννα» παίρνουν οι πάσχοντες και με πολύ πίστη θεραπεύονται.
HISTORICAL EVIDENCE OF THE OLD ST. JOHN’S THE THEOLOGIST MONASTERY
We don’t know the exact year of the foundation of the St. John’s Monastery, due to lack of historical evidence. The first historical documents that were found, were written in the 18 century but they don’t prove that the monastery was built in that time. On the other hand, the possible year of its foundation might be in 1615, when the monastery had close bonds to the one of St. Trinity, even though all necessary documents don’t exist.
The Prior Serafim wrote the first historical document, in 1734. Furthermore Konstadis Liosis, one of the grater warriors in 1821, mentioned it in one of the Revolution’s historical documents that was written in 1841, that he had served in the Monastery of St. John, fifty years ago, which means that he had been there in 1791 when he was age fifteen. In addition to the above there is a commercial document of the Monastery, confirmed later on by Turkish documents, which was written in 1811 for the transaction of some of the Monastery’s land to the Priest Joseph the Monk for better use.
Another source comes from the personal experiences of Frank Poukevil from France, who was general consul of France in Giannena, which was under the Pasha’s Ali jurisdiction. Being fond of the Greeks and because of his position it was possible for him to explore and travel different places in Greek land making personal documents in which are mentioned places such as the St. Meletios’ Church, the Kifissos river, Dragoumano village, Kamatero city and other places to his tour from Athens to Xassia. The exact extract of his document says “ the Dragoumano and the Koritsa villages along with the St. John’s Monastery are the main places that draw everyone’s attention while someone travels towards Kastia (Xassia). Last but not least the well-known historical analyst D.Kabouroglou who did research on the history of Athens, wrote in 1889 about the Holy Monasteries of Athens mentioning the St. John’s the Theologist Monastery placed in Ano Liosia. The rest history of the Monastery is laid in the latest years, which we’ll go through it in the passages below.
THE ROLE OF THE ST. JOHN’S MONASTERY DURING THE PERIOD OF TURKISH TYRANNY
The Holy Monasteries, during the slavery period had the most important role maintaining the National spirit, that means encouraging the enslaved Nation, preserving the Native language, the National history and civilization. The St. John’s Monastery had the same vital role all those years maintaining the faith to Our Lord Jesus Christ and giving battles for the freedom of our enslaved country. The St. John’s Monastery belonged to the category of “ parish or local ” so it was obliged to pay annual taxes to have ensured its existence.
The St. John’s Monastery was built in Ano Liossia and in the period of Turkish tyrrany it was in the center of all activity, because Ano Liosia was really close to Xassia, which was the most privileged village in Parnitha that period. The Turkish documents are referred to Ano Liosia as “ Dina Losha ”, while in 1833 Loudovic Ros, who was one of the professors of Archaeology in the University of Athens, made a reference to Liosia as “ Liosia Hut, which belongs to the rich village of Xassia ”.
According to all the above, we assume that the St. John’s Monastery had great wealth of animals and land which made possible for it to help in every way the enslaved nation, to maintain its high morals and help them when the time was right to rebel. For that matter we also based on the fact that after the outbreak of revolution, the St. John’s Monastery was the Greek command post and helped a lot to achieve great battles and the freedom of Greek Lands. Above all St. John’s Monastery gave valuable help to the efforts of enslaved Greek people so as great support to any losses in battle. That great battle of Liberation ended up victorious with God’s help, who defends the helpless, and along with the Holy Men reinforced every attempt for freedom.
Later to the above period especially in 1841 according to an authority’s document the St.John’s the Theologist Monastery stopped its activities because the Holy Monk Simeon set in at first in Xassia till 1838 whereas later on in 1839 he kept on his ascetic life to the Monastery of Pendelis. It should be mentioned that the Monastery’s activity as a school for learning the Greek language thing that is verified by old testimonies. Konstadis Liosis was one of the many students to the Monastery since 1791, as mentioned above. Once more the close relationship between Christianity and Greek Spirit, Faith and Education, Church and Country is proved.
The Prior Serafim wrote the first historical document, in 1734. Furthermore Konstadis Liosis, one of the grater warriors in 1821, mentioned it in one of the Revolution’s historical documents that was written in 1841, that he had served in the Monastery of St. John, fifty years ago, which means that he had been there in 1791 when he was age fifteen. In addition to the above there is a commercial document of the Monastery, confirmed later on by Turkish documents, which was written in 1811 for the transaction of some of the Monastery’s land to the Priest Joseph the Monk for better use.
Another source comes from the personal experiences of Frank Poukevil from France, who was general consul of France in Giannena, which was under the Pasha’s Ali jurisdiction. Being fond of the Greeks and because of his position it was possible for him to explore and travel different places in Greek land making personal documents in which are mentioned places such as the St. Meletios’ Church, the Kifissos river, Dragoumano village, Kamatero city and other places to his tour from Athens to Xassia. The exact extract of his document says “ the Dragoumano and the Koritsa villages along with the St. John’s Monastery are the main places that draw everyone’s attention while someone travels towards Kastia (Xassia). Last but not least the well-known historical analyst D.Kabouroglou who did research on the history of Athens, wrote in 1889 about the Holy Monasteries of Athens mentioning the St. John’s the Theologist Monastery placed in Ano Liosia. The rest history of the Monastery is laid in the latest years, which we’ll go through it in the passages below.
THE ROLE OF THE ST. JOHN’S MONASTERY DURING THE PERIOD OF TURKISH TYRANNY
The Holy Monasteries, during the slavery period had the most important role maintaining the National spirit, that means encouraging the enslaved Nation, preserving the Native language, the National history and civilization. The St. John’s Monastery had the same vital role all those years maintaining the faith to Our Lord Jesus Christ and giving battles for the freedom of our enslaved country. The St. John’s Monastery belonged to the category of “ parish or local ” so it was obliged to pay annual taxes to have ensured its existence.
The St. John’s Monastery was built in Ano Liossia and in the period of Turkish tyrrany it was in the center of all activity, because Ano Liosia was really close to Xassia, which was the most privileged village in Parnitha that period. The Turkish documents are referred to Ano Liosia as “ Dina Losha ”, while in 1833 Loudovic Ros, who was one of the professors of Archaeology in the University of Athens, made a reference to Liosia as “ Liosia Hut, which belongs to the rich village of Xassia ”.
According to all the above, we assume that the St. John’s Monastery had great wealth of animals and land which made possible for it to help in every way the enslaved nation, to maintain its high morals and help them when the time was right to rebel. For that matter we also based on the fact that after the outbreak of revolution, the St. John’s Monastery was the Greek command post and helped a lot to achieve great battles and the freedom of Greek Lands. Above all St. John’s Monastery gave valuable help to the efforts of enslaved Greek people so as great support to any losses in battle. That great battle of Liberation ended up victorious with God’s help, who defends the helpless, and along with the Holy Men reinforced every attempt for freedom.
Later to the above period especially in 1841 according to an authority’s document the St.John’s the Theologist Monastery stopped its activities because the Holy Monk Simeon set in at first in Xassia till 1838 whereas later on in 1839 he kept on his ascetic life to the Monastery of Pendelis. It should be mentioned that the Monastery’s activity as a school for learning the Greek language thing that is verified by old testimonies. Konstadis Liosis was one of the many students to the Monastery since 1791, as mentioned above. Once more the close relationship between Christianity and Greek Spirit, Faith and Education, Church and Country is proved.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ
Στο ναό μας λειτουργεί Λαογραφικό Μουσείο στο οποίο ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει την αναπαράσταση ενός αυθεντικού ρωμαίικου σπιτιού, καθώς και αντικείμενα που αφορούν τους αγώνες του έθνους για "Την πίστη του Χριστού μας την αγία και της πατρίδας μας την ελευθερία". Σίγουρα όμως δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητος ο χώρος στον οποίο εκτίθενται ιερατικά άμφια και σκεύη με σημαντικότερη την αναπαράσταση Αγίας Τράπεζας κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας.
Το μουσείο αυτό δημιουργήθηκε με πολύ αγάπη και ζήλο ενορίτες και ενορίτισσες της ενορίας μας με την καθοδήγηση, πάντα, και την παραίνεση του Εφημερίου του Ναού μας, πατρός Νικολάου
Ευχόμαστε ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος να πρεσβεύει και να για όλους αυτούς τους ανθρώπους και τις οικογένειές τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)